________________________________________________________________________
Verslag van een indrukwekkende rondreis door de tijd
door Doña La Bruja
op woensdag 19 juni 2024
in het Huis van Hilde, Castricum
Wat weten we er eigenlijk van.
Van onze eigen Noordhollandse (ontstaans)geschiedenis.
Niemand die precies kan navertellen hoe het er hier in het jaar 2000 voor Chr. heeft uitgezien.
We waren er immers niet bij.
Het blijft dus gokken.
Maar in het Huis van Hilde hebben ze een broertje dood aan gokken.
Ze hebben met man en macht geprobeerd de geschiedenis zo nauwgezet mogelijk zichtbaar te maken.
Zodat de hedendaagse mens zich een natuurgetrouw beeld kan vormen van lang vervlogen tijden
en van zijn eigen (geboorte)grond.
Dat we binnen ons eigen chapter de deskundigheid in huis hebben
om tekst en uitleg te geven bij wat we voorgeschoteld kregen, werd ervaren als pure luxe.
Onze eigen Doña La Bruja kon ons er alles over vertellen.
Wat ze vervolgens ook met heel veel passie deed.
En wij?
Wij luisterden maar wat graag!
Of te wel.
We hingen aan haar lippen.
We zagen niet alleen de bodem van onze bestaansgrond veranderen van zeezand met veel schelpen naar
drassig moerasland, maar ook hoe de mens zich staande hield en kans zag zich te ontwikkelen,
in een omgeving die zwaar en hard moet zijn geweest.
En sober.
En zo kwamen we als eerste bij Kees terecht, een jager, stoer, sterk, met baard en pijl en boog.
Klaar voor de jacht.
Doña La Bruja gaf er de verklaringen bij.
Over hoe zij leefden, de mensen van die tijd, hoe zij overleefden,
wat er teruggevonden was in de loop der jaren en
hoe nauwkeurig men te werk was gegaan bij de reconstructie van de gevonden skeletten, scherven en andere vondsten.
Bordjes, kruiken, kannen en schalen, maar ook sieraden en gereedschappen.
Her en der een beetje luchuber misschien, maar des te leerzamer.
En zo vlogen we door de jaren heen.
En natuurlijk kwamen we Hilde tegen, naar wie het museum in Castricum is vernoemd.
Wat een verschil met hoe wij er tegenwoordig uitzien!!
Om van onze huizen maar niet te spreken!
In de vaste collectie van het Huis van Hilde is goed te zien hoe de mens zich ontwikkelde.
De kleding wordt rijker, de stoffen duurder, er worden sieraden toegevoegd, het comfort neemt toe
en daarmee ook de mens-eigen drang om met rijkdom te pronken.
We leerden ongelofelijk veel.
En hoewel de meesten van ons al meerdere keren het museum hadden bezocht,
was het toch een geweldige toevoeging om de geschiedenis uitgelegd te krijgen door onze eigen Doña La Bruja.
Zij bleek zich in haar rol van inleider/verhalenverteller perfect op haar plaats te voelen.
Hoe zij past in dat museum!
Dat was op zich al de moeite waard om haar daar te zien acteren.
Op naar de koffie, de taartjes, de broodjes en de wijn.
En daar was het dan weer heel gezellig om samen lekker bij te praten.
Want er viel wel iets te overdenken.
Voor de tweede keer als Rode Hoedenchapter naar een museum waar we al waren geweest.
Het is eigenlijk tegen onze principes.
Maar gek genoeg beviel het ons toch goed.
Blije gezichten alom!
Want waar we ook zijn: niets zo leuk als met z'n allen aan een lange tafel!!
Onze eigenste mascotte, creatie van Lady Elise van Hoek tot Straat, was het daar overduidelijk mee eens!
