Home  Informatie  Agenda  Hofhouding  Foto  Verslagen  Teksten  Contact    
________________________________________________________________________

Zand, zee, lach, heerlijke dag
zand, zee, fiets ontspannen
 bubbelen, frummelen
gezellig met elkaar lummelen,
jammer
het is voorbij
maar herinneringen
blijven voor mij
Lady Butterfly


Verslag van onze Texel tweedaagse op 19 en 20 mei 2017

Als er een zevende hemel bestaat
heeft die hemel een naam:
TEXEL


de zon hoog aan de hemel
een strak blauwe lucht
vogels in volle vlucht
het zand
het strand
onze band
of iets in die trant
zucht..........
Donna Iesie

Texel
en vriendinnen
met veel emoties
die vibreren, resoneren en
individualiseren
Samen
Doña Mira-Soesa


En zo begon het.
Terug op Texel.
Met een hoofd vol verwachtingen en een hart dat overloopt van goede moed.
Met vriendinnen in het paars en rood.
Zou het kunnen om het net zo leuk te hebben als vorig jaar?

Fietsen gehuurd, windjack tot aan onze kin, windkrant 7?, wie zou ons tegen kunnen houden?
We gingen op pad.
Waar heen?
Geen idee!
Naar 'de grote verrassing' van deze dagen.
Niemand die wat zei. De organiserende lady's hielden hun mond stijf dicht.
 
Rechtop in de wind.
En niet opgeven!!
Kreunend en steunend, lees afgepeigerd, bereikten we Oosterend!

Een rondje om de kerk.
Over keien en door smalle straatjes.
Binnen gluren bij de buren.
Door gehaakte gordijntjes voor kleine raampjes.
Het kleinste huisje van Oosterend aan het Kerkplein.
Te huur, dus we mochten best even binnen kijken.

Weer verder.
Likeurproeverij.
Een glaasje van dit, een slokje van dat.
De zinnen van alle spreuken aan de muur begonnen een eigen leven te leiden....
Verdraag, dat anderen anders zijn.

Proost!

Gauw te biecht in de kerk.
Maar de dominee was naar huis.
Rondje over het kerkhof dan maar.
Om eensluidend tot de conclusie te komen:
meiden, wij LEVEN!!

Er wachtte ons een smakelijke lunch. Met lammertjespootjes en schaapjeskaas.
 

Mjammie!

Om uiteindelijk uit te komen bij Udjat.
Wat zoveel betekent als oog en eiland.
Klarine Combé heette ons van harte welkom en liet ons rondkijken in haar Kunstschuur.
Ze liep rond op kousenvoeten en spinde als een lief insektje een ragje om ons heen waaruit we niet meer konden ontsnappen.
En nog was het ons niet duidelijk wat we hier zouden gaan doen.

Een grote zaal. Een spiegel.
Wij op onze sokken.
Kussens op de vloer.
Ga maar zitten!

Welk geluid zit er in jou?
Welke klanken houden zich in jouw diepste binnenste verborgen?
Timmer op je knieën, zoem, neurie, laat jezelf gaan met je stem, hoor wat er uit je keel komt.
Mooi of niet mooi. Alles is goed.
Bevrijdende tonen.
Eerst afwachtend.
Gêne.
Geluiden, hoog en laag, aanzwellend, verstild, neuriën, al je emoties naar boven.
En dan los.
Vrij.
Gekkigheid.
Over je eigenste grens!

Er werd gelachen.
Durf jij?
Dan durf ik ook.
En dus voerden we een gesprek met onze eigen hand,
later met elkaars hand.
Gieren van de lach.
Oerkracht uit je tenen!

Er was thee. En koffie. En worteltjestaart.
Ontspannen.
Hier mag je zijn wie je bent.
   
    
Karina Combé vertelde ons over haar passie.
Ze is kunstenares, dansdocente, stemtherapeute.
Ze doet aan kunstzinnige vorming in de verslavingszorg, onderhoudt zich met autistische kinderen en combineert haar kwaliteiten
om mensen te laten voelen wat eigenwaarde is.
En dus dansten we en zongen we, hielden elkaar vast en trakteerden elkaar om een geluidscirkel die emoties opwekt
en je verder laat afdalen naar je eigen diepere kern.


En toen stond ons nog een winderige terugtocht te wachten....

Fietsen, Texel, storm
windkracht 8 is écht enorm
workshop praen tegen je hand
schreeuwen, lachen met elkaar
nee....dat was echt niet raar!
Van pyjamaparty, markt tot zingen
op het strand, hoe kun je het verzinnen
je kunt echt alles beleven
met de Red Hat vriendinnen.
Lady Romy

Voila!!

's Avonds aten we bij de ons vertrouwde 12 balcken in Den Burg.
En weer waren de lammetjes en schaapjes het haasje :-)
   
Moe maar voldaan fietsten we terug naar ons hotel.
Onze 'meidenavond à la Grease' moest toen nog beginnen!!
Iedereen in pyjama, iedereen in de krulspelden,
 iedereen met haar voetjes in het bubbeltjeswater en iedereen gemasseerd...
    

Wijntje erbij. Prosecco. Muziekje. Fado.

Hetgeen ons het recht geeft de andere foto's liever voor onszelf te houden!
Ze zijn te privé.
Ga er maar gewoon van uit dat het leuk was, en lekker, en spannend, en geestverruimend......
Whahhhhh
Bedtijd.
De klok sloeg half 2.

Als een roosje sliepen we.
Of niet.
Lady Puppy hield zich slapend.
Want een kamer delen met een queen die net uit de kast was gekomen......
het kan ook te ver gaan!
  
Ontbijt in het hotel.
Iedereen weer fris en fruitig.
Eitje erbij. Fruit voor de broodnodige vitamientjes.
En daarna gauw wegwezen.

Texel is prachtig.
De zon schijnt en de jassen kunnen uit.
We bezoeken Den Burg waar Lady Elmlane haar hart ophaalt bij De Witte Engel.

De queen hult zich in een nieuw kleedje en daarna is er taart.



We rijden naar Cocksdorp waar ons een marktje wacht.
Maar eerst lunchen: zon, blauwe hemel, terras, gezellig.

En dan is er altijd wel een leuke vrouw die een foto van ons wil nemen...
jammer van haar kerel die dan stiekem achter het raampje meekijkt.....zielig!!!!
Whahh!
Er wordt flink ingeslagen. De marktkooplui waren blij met ons.
En duizend keer vertellen we wie wij zijn en duizend keer zijn grote glimlachen ons deel.
   

Het wordt steeds zonniger en warmer en we besluiten het strand op te zoeken.
Verkoeling aan zee.
Donna Giardino weet de weg en we komen langs de mooiste plekjes van Texel, bos, duingebied, landerijen.
En daar is dan ook ONS bankje!

We halen herinneringen op aan vorig jaar toen boekenschrijver Jan Wolkers (ja, die beroemde auteur van Ik, Jan Cremer!!)
met grootse gebaren een plek kreeg in ons programma!

En eindelijk
eindelijk
eindelijk
was daar dan
DE ZEE!!




Duintje af, schoenen uit, het water in.


Wandelen langs de vloedlijn, zingen, een rondedans....luidkeels

 


Paal 9.
We eten er ons laatste avondmaal.
En toosten op Texel.
En op ons.

  

En dan worden we moe.
De avondzon strijks met haar warme gloed onze oogleden toe.
Tijd om huiswaarts te keren.

Maar de boot wacht.

Nog een laatste groet aan Texel.

En dan is het voorbij.
Twee dagen vol uitbundigheid, vol intense vriendschap,
twee dagen vol dromen die uitkwamen.
Dank aan de organisatoren: Doña Iesie en Donna Giardino.
 Top gedaan!!
Deze Texel tweedaagse is niet te overtreffen!

Ik zag jou
in de storm
op de fiets
wind tegen
wind mee
we lachten en zoemden
en fluisterden in de ruimte
hartekreten
hard en zacht
we luisterden
lachten, traanden en raakten aan
jouw diepte
in pyjama
met je voeten in het water
en je voeten in het zand
de zon
waaide onze krullen
over de duinen
onze zorgen
weg ermee
we LEVEN
vriendinnen
op Texel
Puur genot!
Queen Chat