nihil nobis absurdem est....oftewel....niets is ons te dol
      

Red Hat Society Het prille begin
Hofhouding Gedicht Foto's
Home Activiteiten Verslagen Qwienspage Aanmelden
 








De zon scheen uitbundig en Festina Lente besloot het feest op te luisteren in buurgemeente Heerhugowaard.
We schrijven 30 april 2009.


Vanaf het balkon werden de pas-gedecoreerden aan ons voorgesteld.

We gedroegen ons als engeltjes.

Keurig in het gelid.

Toen de vlag werd gehesen zongen we het Wilhelmus mee alsof ons leven ervan af hing.

Uit volle borst !!

Om vervolgens te luisterden naar de Hugo Barbershopsingers die hun best deden om tegen het geluid van de fontijn in te zingen.
Een prachtig koor en wat zagen ze er ook mooi uit!!

Op de foto dan maar met z'n allen: inclusief de echtgenoot van 
Vrouwe Eleonora en de secretaris van de Oranjevereniging, oud-wethouder van Hhw Peter Hoogenbosch.

Nou blijkt het zo te zijn dat als je je rechtervoet voor zet dat je dan slanker lijkt.

Dus het rechterbeen ging voor.

Want wie wil dat nou niet!!

Wij wel.

Maar toen vonden we het wel genoeg geweest.

,,Zullen we in de fontijn?''

Zo'n vraag kun je beter niet stellen!

En zo werden we dus van onderen nat.

We schoten de burgemeester aan.

,,Mogen we met u op de foto?''

Dat mocht mits we eerst uitlegden wat de Red Hat Society nou precies voor ogen heeft.

,,Maar we nemen eerst een gevuld ei'' aldus de burrie.

Terwijl de Barbershopheren hun best bleven doen....

gingen wij in conclaaf

want wij vrouwen

hebben altijd veel te bespreken.

En dat kan uren duren.

Geen idee meer wie het meest te vertellen had.

Ha ha ha (nee hoor, grapje).

Eenmaal weer buiten en terug op de ons zo vertrouwde rode loper kregen we nog een roos aangeboden.

Maar guttegut, waar laat je zo'n ding!


Het was een geweldige ochtend en niets, maar dan ook niets deed vermoeden dat onze en ieders stemming om 10 voor 12 zou omslaan in verbijstering en ongeloof toen bekend werd dat een man in Apeldoorn een aanslag had beraamd op de bus waarin het Koninklijke Gezelschap zich bevond.
De auto waarin hij zat liet een spoor van dood en verderf achter tot hij uiteindelijk tot stilstand kwam tegen het gedenkteken de Naald nabij Paleis het Loo.
Voorbij was de feestvreugde en het is nog maar de vraag of we ooit nog zo onbevangen en spontaan Koninginnedag zullen vieren als hierboven is te zien.



HOME