________________________________________________________________________
Kleurrijk verslag van een unieke belevenis
op vrijdag 18 november 2022
te gast bij één van de vijf bruiden van kunstenaar/fenomeen Anton Heyboer in Den Ilp.
Ere wie ere toekomt!
Het versierde telefoonhoesje van onze Sorella Annabel komt wel een beetje in de buurt van
het overdadig gedecoreerde telefoonhoesje van Anton Heyboer's vijfde bruid Petra!
Als we er een wedstijd van hadden gemaakt had zij dik gewonnen!
Maar het kan natuurlijk beter!
Moeten we er een uitnodiging in zien om zelf aan de slag te gaan met onze telefoonhoesjes?
Versieren met kraaltjes van glas, glansjes, glittertjes en gekleurde spiegeltjes?
Met het voorzichtige begin van onze Annabel als aansporing
moet er toch een vervolg komen,
Wie voelt zich uitgedaagd?
Maar er waren meer lady's die zich hadden ingeleefd in ons extravagante uitje naar Den Ilp.
Neem de benen van Lady Romy!
Panty gescoord in Schotland en nu voor de gelegenheid aangetrokken!
Want opvallen mag. Moet zelfs.
Zeker in Den Ilp.
Zo dacht ook LadyDo.
Haar gloednieuwe laarzen dragen alle kleuren van de regenboog in zich,
een regelrecht eerbetoon aan de meester himself.
Voor deze hele speciale gelegenheid kreeg ook Sorella Annabel er nog een kleurtje bij in haar prachtige vlecht.
Met dank aan Vrouwe Frizonia!
Bruid Petra had derhalve stevige concurrentie van de lady's van Festina Lente!
Anton Heyboer.
Hij staat nog in ieders geheugen gegrift.
Schilder, (levens)kunstenaar, kluizenaar, fenomeen in de jaren zeventig/tachtig,
veelvuldig in kranten en op tv te zien, vooral vanwege zijn buitengewoon opmerkelijke levensstijl.
Vijf bruiden maar liefst gaven zijn leven vorm en inhoud
en dat sprak in het toen nog calvinistische Nederland zeer tot de verbeelding.
Bij één van die bruiden gingen we op bezoek.
Petra is 75 jaar en woont nog altijd aan de enige doorgaande weg door Den Ilp.
Ze runt er haar winkeltje waar ze haar eigen kleurrijke en levendige wereld heeft gecreëerd
en waar ze kunst verkoopt van haar grote liefde Anton Heyboer die in 2005 overleed,
81 jaar oud.
Ze koestert er zelfs een directe telefoonverbinding met Hem daarboven:
en dat wilde Donna Giardino natuurlijk wel even uitproberen!
De nalatenschap van Anton Heyboer is alom aanwezig in Den Ilp.
In het straatbeeld is het huisje annex winkeltje van Petra niet te missen
en in de naastgelegen bruine kroeg De Drie Zwanen hangt zijn werk rijendik aan de muur.
De Drie Zwanen.
De tijd heeft er stil gestaan.
We strijken neer voor koffie en een lunch,
ons ondertussen verbazend over het dorpse gevoel
die de Drie Zwanen in zich bergt:
pluche tafelkleden, onbewerkte vloer, krakende stoelen zonder comfort, kapstok annex fietsenstalling in dezelfde ruimte en een podium
waarvan je hoopt dat de gordijnen zich zo zullen openen om de dorpsfanfare vrij baan te geven.
Of de plaatselijke toneelvereniging met de hoofdonderwijzer in de hoofdrol.
Maar in feite kreeg iemand anders de hoofdrol én onze terechte aandacht: onze Doña Mira-Soesa.
Ze kondigde aan dat ze stopt met haar rol als vice-queen.
Niet omdat ze het niet meer leuk vindt,
maar omdat het tijd is een andere invulling te geven aan de levensfase waarin ze zich nu bevindt:
pensioen, vrije tijd, caravan, vakanties enz.
En wie gunt haar dat niet!
Wat niet inhoudt dat we haar niet meer gaan zien.
Integendeel
Ze blijft.
En hoe ze zich dat voorstelt liet ze meteen al zien:
Samen Genieten met een hoofdletter S en een hoofdletter G!
Dank Doña Mira-Soesa.
Voor je tijd, je meedenken, je meedoen, je inzet.
En je nimmer-aflatende support!
Een korte wandeling na de lunch leidde ons naar de thuisplek van Petra Heyboer.
We worden overweldigd door de spullen,
de spiegels, poppen, versieringen, kleuren, stenen, schilderwerk, slingers en sieraden.
We kuipen door kruip-door-sluip-door gangetjes, onder rozenpoortjes door,
struikelend over drempels en glibberend over grindpaadjes.
En we maken duizend en één foto's.
Omdat we er geen genoeg van konden krijgen!
Zelfs Petra kreeg er plezier in!
,,Wat leuk'' zei ze over onze kleurige kleding.
,,Maar je moet meeveranderen met de tijd!
Leven is veranderen!
Dus volgende keer moeten jullie allemaal een grote paarse bloem op je schouder dragen.
En de keer daarna voeg je daar dan iets roods aan toe.
Of een glimmertje.
Zo wordt het nooit saai.
Het leven is niet saai.
Het leven houdt verandering in.
Dus je moet je omgeving veranderen.
Maar ook jezelf!
Zo is het leven!''
We genoten van haar spullen.
Haar kleuren!
Haar enthousiasme voor ons.
En wij genoten van haar!!
Maar we genoten ook weer zo heel verschrikkelijk van onszelf!!!
Zo erg zelfs, dat er spontaan gezongen werd!!