________________________________________________________________________
Verslag van een bezoek aan
dierenpark Blankendaell in Tuitjenhorn
op vrijdag 18 mei 2018
Het was koud, we waren maar met een klein groepje en aanvankelijk vonden we die dieren achter hun tralies maar zielig
en ook een beetje armoedig.
Want vrijheid is kunnen kiezen.
Vonden wij.
En vrijheid hebben de dieren in een dierenpark niet.
Laat staan dat ze kunnen kiezen.
Maar waar anders sta in plotsklaps oog in oog met een dromedaris?
Het duurde een aantal gesprekken met liefdevolle verzorgers voor onze ogen werden geopend en
we enige vrede konden hebben met de situatie.
De giraffen mogen lekker op de gloednieuwe savanne rondlopen,
de kleine kangeroe die er qua gezondheid niet zo goed voorstond bleek prima verzorgd te worden
en 's nachts gaat iedereen terug naar de veilige warmte van de stal.
Behalve de struisvogels.
Die zijn inmiddels aan de Hollandse kou gewend.
En toch.
Het blijft een raar gezicht:
tropische dieren tegen het decor van een Hollandse molen.
Misschien is dat nog wel wat het meeste opvalt.
Er is genoeg te zien op Blankendaell: vogels, vissen, aapjes en uilen.
Maar ook:
Veel boerderij-dieren ook: bokjes en ezeltjes.
En zebra's.
Maar het aller-allerleukst was hij!!
Knuffel op pootjes, hoog aaibaarheidsgehalte en onmiddellijk verliefd op
Dame Gerie!!
Een liefde overigens die zich al gauw projecteerde op onze Lydewy
wat het beestje teveel werd toen hij ook nog zijn eigen vrouwtje ontwaarde.
Hij werd bokkig en hengstig en we wisten niet hoe gauw we weg moeten komen!
Het was niet druk op het park dus we konden alles goed zien,
Waardoor we ook in het bijbehorende oudheidsmuseum op ons gemak ons hart op konden halen.
Natuurlijk dronken we koffie.
En natuurlijk hebben we samen gezellig de lunch gebruikt.
En uiteraard kwam er een glaasje wijn op tafel.
Je bent uit of je bent niet uit.
En de kleine bij die ons gezelschap kwam houden?
Die hebben we natuurlijk gewoon in leven gelaten.
Het was een leuk dagje uit.
En ja het was koud.
En ja, we waren maar met een gering aantal.
Maar we hebben wel het mooie reisverhaal van Mira-de-Soesa gehoord
en we hebben plannen gesmeed voor wat we nog meer willen gaan doen.
Want het is en blijft onuitwisbaar leuk om met Rode Hoedjes op stap te zijn!
