________________________________________________________________________
Paradijselijke voorjaarsuitje naar de bloembollen!
Zondag 25 april 2021
op de 23ste verjaardag van de Red Hat Society.
Het voelde wat ondeugend.
Een beetje stout zelfs.
Coronatijd en eigenlijk horen we braaf thuis te blijven.
Alleen.
Of hooguit met z'n drieën.
Maar dat gaat niet meer!
We houden het niet meer uit.
Het verlangen om elkaar weer te zien is te groot.
En zeg nou zelf.
Dit kan toch niet zoveel kwaad?
Bovendien hadden we een goede reden.
Het was de 23ste verjaardag van de Red Hat Society.
Over de hele wereld wordt dat memorabele moment herdacht en gevierd.
En juist de RHS heeft in haar vaandel staan dat je, eenmaal op leeftijd, niet altijd binnen de paadjes moet blijven lopen.
Juist niet.
Je moet erop uit.
En dat deden we.
En we hadden nog een andere smoes, zo de boa's zich bij ons zouden melden:
we moesten onze mondkapjes ophalen!
Die zouden we dan meteen opdoen en zo is het ook gegaan.
Maar niet voor we Lady L'Unique EN Lady Elmlane EN Lady Romy
uitbundig hadden gecomplimenteerd
en bedankt voor dit hele leuke initiatief!
Pas toen kon het grote bukken, rekken en buigen beginnen!
Want een wandeling door de Poldertuin in Anna Paulowna mag dan een wonderlijke voorjaarservaring zijn,
er moest ook gefotografeerd worden!
De allermooiste foto's worden beoordeeld door eenvrouwsjury Lady Westerleet
en daar wil je wel je best voor doen.
Er werd gekreund en gekraakt.
Maar dat kon ons niks schelen.
De Poldertuin in Anna Paulowna is een sprookje.
Het wordt niet voor niks Klein Keukenhof genoemd.
Zoveel tulpen, narcissen, blauwe druifjes en hyacinten zie je zelden tegelijk in bloei.
De telers uit de gemeente gebruiken de tuin als promotietuin voor hun producten.
Jaarlijks brengen duizenden potientiële klanten van over de hele wereld een bezoek aan de schitterende Poldertuin.
Je weet ook niet zo heel goed waar je kijken moet.
Het is zo mooi.
En je wil niks missen.
Het is genieten in optima forma.
Natuurlijk werd er onderweg gekwebbeld en gelachen.
Maar het genieten stond op de eerste plaats.
Met de geur van hyacinten en zoete tulpen in onze neus betraden we de smalle paden.
Langs clubjes bloemgewas, voorzien van een naam.
Het werd een heerlijke dwaaltocht langs Holland-Bollenland op z'n mooist.
Hoeveel foto's er gemaakt zijn: geen idee.
Het moeten er vele honderden zijn geweest.
Lady Westerleet krijgt het nog zwaar.
Zij zal bepalen wie de aller-allermooiste foto maakte.
Ik geef het je te doen!
Wordt het deze?
Of deze?
Moe maar buitengewoon voldaan verlieten we de Poldertuin,
met een lach op ons gezicht en vlinders van de lente in onze buik.
Dat buikje lustte wel een kopje koffie.....
Maar waar vind je in deze tijd een terras????
Vraag niet hoe het kan maar geniet ervan!
Bij caferaria de Ben werd door de altijd actieve Vrouwe Frizonia koffie gehaald.
Donna Iesie haalde warme appelflapjes uit haar tas tevoorschijn.
En uit andere tassen snoepten we chocolade.
Geen wonder dat de gelukshormonen tegen ons op sprongen.
Voor het eerst sinds lange tijd zaten we weer op een terras!!
Dat Lady Louisa the first voor ons ook nog een schitterende route had uitgeschreven
langs de meest prachtige en kleurrijke bollenvelden maakte het plaatje compleet.
Het kon niet mooier!
