________________________________________________________________________
Verslag van een winderig bezoek aan de Sluizen van IJmuiden
op zaterdag 15 september 2018
Organisatie: Serendipity
Laten we voorop stellen: we zijn geen koor!
Het zingen gaat ons slecht af.
We zongen vals en uit de maat.
En niemand van ons had het meezingen met Max van Praag geoefend.
Op de Sluizen van IJmuiden.
Jaja. Het wil wat!
Er zit dus niet veel anders op dan iedere keer weer opnieuw te bewijzen waar we dan wél goed in zijn.
Nou.
Daar hebben we er op deze memorabele zaterdag dag in september
wel een paar voorbeelden van bij elkaar gesprokkeld.
Zo draaien lady's van Festina Lente er hun hand niet voor om om ONDER de dinertafel door te kruipen als de noodzaak daartoe bestaat!
Je zult maar nodig moeten plassen!!
Andere lady's laten zich met gemak en ongegeneerd in hun hemdje zetten.
Zie de beelden hieronder!
Het waaide op de Sluizen van IJmuiden.
En dat doet het daar altijd.
Sterker nog.
De wind wordt daar speciaal ingezet om de tranen 'te verdringen' die rijkelijk vloeien
bij het afscheidnemen en bij de veilige thuiskomst van een zeevarende geliefde.
Naar Max van Praag:
Het leven is mooi maar het noodlot is wreed
als je van elkander moet scheiden
Je ziet in de ogen dan droefheid en leed
je hart voelt het smart en het lijden....
Onze Lady Elmlane kan erover meepraten.
Lady Elmlane.
Ze moet trouwens nog gauw een nieuwe naam voor zichzelf verzinnen nu ze niet meer aan de Elmlane woont.
Datzelfde geldt niet voor Lady Lizzy maar zij gaat vanaf nu wél als Lady Lizzy van de Nijenburg door het leven.
Op voorstel van de Queen.
Hoe koninklijk is dat!
Naast zon, mooi weer en een gezellige sfeer had Serenditipy ook rode stoeltjes geregeld bij een indrukwekkende
en leerlzame lezing door rondleider Engel.
Hij nam ons bij de hand en leidde ons met oog voor detail langs alle in- en outs van de in aanbouw zijnde nieuwe sluis,
een huzarenstukje met een groot economisch belang.
Vraag niemand van ons alle cijfers en getallen te herhalen maar er werd met grote aandacht en interesse geluisterd.
En dat niet alleen. We hebben bewonderende kreten geslaakt want er wordt daar, wat je noemt een 'groot werk' verricht.
Moe en voldaan leidde Engel ons naar de bovenste verdieping van het gebouw
om te genieten van de sluis, de boten, de wind, de vergezichten.
Alle tijd om te genieten.
Van onze 'welvaart' (lees: Hoogovens),
van de glinsterende verten, van de boten, van elkaar.
En toegegeven: je wordt er best een beetje weemoedig van.
Vooral met familie over zee.
Een beetje mijmeren met de wind in je haar en de zon in je gezicht.
Wow.
Waarna we heerlijk aan de koffie gingen.
En dan straal je al snel weer zoals je altijd straalt!
Dit is het verhaal van een heerlijke middag in september.
Met zon en emoties, met gezelligheid en natuurgeweld,
met plannen maken voor de toekomst en nieuwe werelden ontdekken,
van ervaringen opdoen en elkaar de ruimte geven.
Dit is ons verhaal.
Bij de visafslag van IJmuiden lieten we ons de visjes heerlijk smaken.
Tonijn, zeetong, kabeljauw.
Allemaal op ons bord beland door de Sluizen van IJmuiden.
En zo raakte de dag op haar einde.
De diehards konden geen afscheid nemen van de zee en bleven hangen tot de zon onder was.
En de Queen?
Zij straalde!
