________________________________________________________________________
Verslag
van een regenachtige dag die, rood en paars ingekleurd, toch tot een stralende dag werd verheven!
Vrijdag 4 november 2016 - Alkmaar
En daar sta je dan.
Weifelend voor je kledingkast.
Als je naar buiten kijkt zie je donkere wolken op je af komen.
Het regent en het is kil.
Wat doe je?
Het is zomaar een druilerige vrijdag in november en de weergoden zijn ons niet goed gezind.
Daar kan niet veel goeds uit tevoorschijn komen!
En dan gebeurt het!
Je probeert je paarse rok, je pakt je rode omslagdoek, je propt je spullen in je knalpaarse of vuurrode handtas
en je zoekt de hoed die je het beste past.
Zie daar!
Het regent nog steeds, maar ergens van binnen begint een zonnetje te schijnen.
Je gaat je vriendinnen zien!!
We zoeken vandaag de Molen van Piet.
Sterker nog: we beklimmen de Molen van Piet.
Enge trappen, smalle doorgangen, lage balken: kijk uit dat je niet valt.
Zo'n molen is een indrukwekkend maar gevaarlijk ding!
Molenaar Cees Piet geeft uitleg.
En niet alleen aan ons.
Kyri Stuij is bij ons, verslaggeefster van de Alkmaarse Courant.
Ze heeft Jan Jong mee als fotograaf.
Er komt een stuk over ons in de krant: wie zijn wij, waarom dossen we ons zo uit, wat is onze motivatie, waarom doen we dit.
De antwoorden zijn divers en Kyri hoort ons uit.
Ze wil het naadje van de kous weten.
Terwijl wij het naadje van de molen te horen krijgen: de geschiedenis, de molen als werktuig, de familienaam, de generaties.
We kleuren de straten van Alkmaar paars en rood.
Het weer deert ons dan allang niet meer.
Natuurlijk had een zonnetje leuker geweest, maar Red Hatters maken van de nood een deugd.
Het zit ze in het bloed.
We strijken neer in Het Kruithuisje aan de Doelenstraat waar ons smakelijke paprikasoep wacht
als onderdeel van een gezellige lunch.
Maar naast het eten is er ook veel te zien: oude spulletjes, mooie hebbedingetjes, antieke sieraden en glaasjes.
Vroeger lag hier de munitie van de stad opgeslagen. Vandaar de naam.
We drinken thee, nemen er een hapje bij en kwebbelen er een end op los.
Zoals te doen gebruikelijk.
Kyri wint informatie in, leuke herinneringen, lachwekkende anecdotes.
Ze krijgt ze op een presenteerblaadje aangereikt.
En dan verplaatsen we ons naar het Stedelijk Museum voor de prachtige tentoonstelling
Vleiend Penseel van de in Alkmaar geboren kunstschilder Caesar van Everdingen (1616/1617-1678).
Het is prachtig werk dat er hangt. Mooi uitgelicht en toegelicht.
Het is genieten geblazen.
Het is een wondermooie vrijdag geworden als we ons aansluitend in het museumcafé te goed doen aan koffie en thee,
aan wijntjes en biertjes en uiteraard aan gezellig gekeuvel.
Met een tevreden gevoel namen we afscheid van elkaar.
Het werd toen al donker.
Ook zo benieuwd wat er over ons in de krant komt te staan??