________________________________________________________________________
De zon scheen, de lucht was blauw,
onze kleren waren paars, onze hoeden rood.
Een kleurrijk gezelschap onder het goudgekleurde bladerdek van eeuwenoude bomen.
En terwijl de blaadjes frivool om onze rode hoeden dwarrelden schreven we
vrijdag 29 oktober 2021.
Een ultieme dag om feestelijk met elkaar op stap te gaan.
Het zou een adembenemend mooie en interessante middag worden.
En we hadden er zin in!
Met de automobiel naar Lisse want daar wist het organiserend comité,
bestaande uit Lady Aukje en Queen Chat
een park waar je gelopen moest hebben,
een museum waar je je verwonderd moest hebben en een
restaurantje waar je geweest moest zijn.
Eerst Lam zien en dan sterven.
Zoiets!
Maar eerst koffie met warme appeltaart.
Gauw gauw voor de coronaregels weer worden aangescherpt.
Restaurant De Hofboerderij heeft op ons gerekend.
Er staat een lange tafel klaar en aan de muur hangen wij zelf als schilderij!
Te leuk toch, zo'n spiegel?
Na de appeltaart maakten we ons op om in groepjes naar Foodartmuseum Lam te lopen.
Rustig aan want het museum hanteert een tijdslot.
Maar last hadden we er niet van.
De prachtige herfstdag nodigde ons uit om heerlijk te genieten van de mooie omgeving
waarin Kasteel Keukenhof, maar ook de schitterende bomen, de nog steeds bloeiende dahlia's
en de paddenstoelen ons deden beseffen wat een bofkonten we eigenlijk zijn.
Dat Serendipity haar naam ontdekte op een reclamebord moest natuurljk worden vastgelegd!
Trouwens: Bep schrijf je gewoon met een p op het eind hoor!
Maar ach, een kniesoor die daar op let.
Zo.
En dan sta je zomaar ineens in Foodartmuseum Lam!
Het gebouw is opgetrokken uit glas, telt drie verdiepingen, toont een spectaculaire en afwisselende collectie foodart
en zet je, mede dankzij de coaches, doorlopend op het verkeerde been.
Zie je wel wat je ziet?
Wie ben jij in dit tafereel?
Wat denk je dat het is?
Maar laten we beginnen bij indrukwekkende verzameling etenswaren,
eenduidig van kleur maar enig in z'n vorm.
Je herkent alles: de bloemkool, de pizzapunt, het flesje Yacult, de peer.
De verzameling laat zien hoeveel en wat de kunstenaar in een tijdvak van een jaar heeft gegeten en gedronken.
Hij heeft alles geturfd.
Maar er was meer.
Zoveel meer.
Zoveel om te raden (in het museum ontbreken de bordjes naast de kunstwerken),
om te twijfelen, om te benoemen, om je mening bij te stellen.
Wil je meer weten kun je terecht op de site van het museum.
Een prachtige en uitgebreide toevoeging.
En wij keken en verbaasden ons.
We lieten ons uitdagen, gingen interessante gesprekken aan,
ervaarden de ontroering en leefden ons in in de beweegredenen van de kunstenaars.
We lachten, bekeken elkaars foto's en inspireerden elkaar.
Wat is er mooier dan te delen wat mooi is!
En interessant?
De museumcoaches bleken onvermoeibaar!
Ze wezen ons op details waar we anders aan voorbij zouden zijn gelopen.
Juist de coaches maken Museum Lam zo uniek!
Ze laten je gewoon niet ontglippen!
En wij?
Wij genoten!
Vooral toch van het erotisch getinte bacchanaal!
Enfin.
Tijd om het museum te verlaten
met in ons achterhoofd de belofte om snel terug te komen
met echtgenoot, vriendin of kleinkinderen.....
Terug naar restaurant De Hofboerderij waar de lunch op ons wacht.
Ons eigen bescheiden bacchanaal!
Trots en dankbaar verlieten we het terrein van de Keukenhof,
niet wetend waar corona ons in de komende tijd wel of niet zal brengen
maar wel met de overtuiging dat dit wel een uitstapje is zoals we ze graag zien.
Buiten viel een druppel regen
maar niet genoeg om onze stemming te bederven.
Want ook al waait ons hoedje van ons hoofd:
dit is voor herhaling vatbaar!