________________________________________________________________________
Come on!!
Swing it out, baby!!
Verslag van een bewegelijke rock&roll middag in Akersloot
op zaterdag 4 november 2017 - Organisatie: Eleonora Mc Laren en Donna Iesie
Op je veertigste begin je noodzakelijkerwijs aan een bril te denken.
Op je vijfenveertigste krijg je de kraaienpootjes bij je ooghoeken niet meer weg.
Op je negenenveertigste is het hoe en waarom van rock&rollen je allang ontschoten.
Maar dan word je vijftig(plus) en meld je je aan bij Festina Lente.
Je stapt over elke schroom heen en zet een Rode Hoed op je hoofd.
Van dan af aan vliegen de vonken eraf.
Je komt op plekken waar je nooit geweest bent.
Je doet dingen die je nooit gedaan hebt.
Je maakt vriendinnen (er waren vier mooie lady's van de Victorientjes die ons bij dit uitje vergezelden).
En je oude stramme botten krijgen een flink pakslaag.
Zoals afgelopen zaterdag gebeurde:
we rock&rollden ons een slag in de rondte!!
En niks geen au!!
Maar alle begin is moeilijk en we wilden het natuurlijk wel goed leren.
Pasje links, pasje rechts, een hupje en een draai.
Het werd ons keurig uitgelegd.
Het leek zo makkelijk maar het was toch even wennen.
Na een kwartiertje 'droogoefenen' mochten we in het diepe!
Uit de geluidsboxen schalde muziek uit onze jonge jaren.
Het deed onze wangen glimmen en onze heupen branden.
Want je bent het niet (meer) gewend hè!
Al dat zwieren en zwaaien.
We hadden ons zoveel mogelijk in de rock&roll slijl ingeleefd.
Dat dan weer wel.
Geen vetkuiven en suikerroze bolides maar wel:
pettycoats, schoenen met sokje en zwaaiende rokken.
En zo gingen we dus 'los'.
Eerst voorzichtig, dansend vanuit ons hoofd.
Maar al gauw deden heupen, billen en borsten mee!
Wauwwwwww
Onze tailles, waarnaar we zo vaak zo naarstig moeten zoeken in het dagelijkse leven,
draaiden overuren.
Maar wat wil je ook met zo'n uitzicht!
Zucht.
Opvallend detail: er werd niet gekreund en gesteund!
Alleen misschien een beetje bij het kijken naar de billen van onze charmante instructeur.
Maar dat is een ander soort kreunen.
Of niet dan!
Complimenten natuurlijk aan Sonny Zichem en zijn Ynez.
Zij bleven lachen en toonden ons in een persoonlijke demonstratie hoe goed dansen is voor je body en je mind.
Niemand, maar dan ook niemand van ons kon stil blijven zitten.
Elvis Presley en zijn muziek hebben nog immer een magische aanrekkingskracht.
We vonden het leuk.
Iedereen vond het leuk.
Lekker ongecompliceerd uit ons dak.
Heerlijk!
We sloten onze inspannende maar bovenal inspirerende dansworkshop af met een borrel aan de bar.
En een etentje.
Het smaakte!
Naar meer.
