________________________________________________________________________
Verslag van een workshop Stembevrijding door Inge Berkhout
in een bijzondere lokatie: de kapel van Westerhout
op vrijdagmiddag 18 juni 2021
Organisatie Donna Giardino
Brommen, neuriën, zoemen, mompelen.
We hebben het allemaal gedaan.
We hebben ahhhhh's en ohhhhhh's voortgebracht.
We hebben ons uitgeleefd op Zo zo zo Zo zo Zo zo zo!
Doel?
Contact maken met je zijn.
Met je diepste binnenste.
Met je hart.
En je maagstreek, je zonnevlecht,
Meestal doen we dat niet zo: contact maken met jezelf.
Ons chapter is er meer op gericht om contact te maken en te hebben met elkaar.
Daarom beloofde de workshop van Inge Berkhout een bijzondere te worden.
En bijzonder werd het.
Plan was om de workshop te laten plaatsvinden in de Hortus in Alkmaar.
Maar na een paar bloedhete dagen sprongen de weersberichten op code geel:
storm, regen, onweer op komst!
En juist op 'onze' vrijdag.
Maar niet getreurd.
Afzeggen zit niet in onze genen.
Er werd naarstig naar een alternatieve lokatie gezocht.
Met succes.
En zo beklommen we die vrijdagmiddag het stijlvolle trappenhuis
l van zorgcentrum Westerhout
op zoek naar de kapel
met z'n prachtige gebrandschilderde ramen en z'n serene sfeer.
Het was ons eerste echte uitje na anderhalf jaar van beperkingen door corona.
Waarschijnlijk kwam het daardoor dat deze activiteit ook echt aanvoelde als een bevrijding.
Blije gezichten alom, warme begroetingen.
Toepasselijker had het niet gekund.
Het begon al op het bankje in het zicht van Westerhout.
Heerlijk buiten in de zon.
Hoe zomers wil je het hebben.
Want het KNMI kan wel zoveel voorspellen maar als wij op stap zijn,,,ja echt,,,
dan is het ALTIJD mooi weer!
Iedereen kwam blij aangelopen danwel aangefietst.
In full regalia.
Precies zoals het hoort.
Eenmaal boven werden we onthaald met zachte pianomuziek terwijl Donna Giardino ons bediende van de benodigde slokjes water.
Want je stem moet je smeren alvorens hem te gebruiken.\
Na een voorstelrondje : ik ben ....., ik ben ik
moest het lijf worden losgemaakt.
Want pas als je alles hebt laten schudden en wiebelen komt je lekker in je vel te zitten.
We mochten rekken en strekken en zuchten en gapen.
Dat lukte prima.
Inge begeleidde ons op de trom.
En later op de piana.
Om al zingend de vrede in onszelf te kunnen uiten.
En het verlangen.
Alleen toen we moesten mekkeren gaf ons dat toch een ongemakkelijk gevoel.
Want mekkeren, zeuren, zanikken en dreinen is bij ons nu eenmaal uit den boze.
Inge kreeg na afloop door de queen onze fel begeerde Festina Lente-roos uitgereikt.
Maar dat dankwoord betrof zeker ook Donna Giardino die tekende voor ons allereerste blije en redelijk
zorgenvrije uitje na anderhalf jaar van corona-beperkingen.
En toen konden de teugels gevierd worden.
En het leven.
Er was thee met een koekje.
En er was wijn en een frisje.
Er was een snack.
Maar er was vooral de ons kenmerkende openheid en onderlinge band
wat vooral naar buiten kwam toen we ons welbekende 'rondje' deden:
even iedereen aan het woord!
Onze Lady Louisa de first klom naar boven om deze indrukwekkende foto te maken.
Op naar nieuwe uitstapjes, nieuwe uitdagingen, nieuwe manieren om uit onze comfortzone te treden.
Op naar Festina Lente in full colour!
En dat gaat lukken.
Hou vooral onze agenda in de gaten!
