________________________________________________________________________
'Een dag met een vlaggetje'
in Museum Voorlinden te Wassenaar
op zaterdag 31 maart 2018
Org: Lady Aukje
De viering van ons 9 jarig bestaan werd, wat je noemt, in stijl gevierd.
En wel op een schitterend landgoed in een prachtige omgeving en met Museum Voorlinden onder handbereik.
We schrijven Wassenaar.
Niet naast de deur maar met de auto toch eenvoudig te bereiken.
En dat eindje rijden is de moeite waard want we werden kunstwerk na kunstwerk uit onze comfortzone verdreven.
En dat is toch wat we met Festina Lente willen bereiken.
Buiten de geëigende paden treden.
Want zo wilde onze oprichtster Sue Ellen Cooper dat.
Kijk je in een museum meest naar schilderijen aan de wand, in Voorlinden zijn de meeste kunstwerken driedimentionaal.
Je kunt er omheen lopen. Of er tussendoor.
Bloemblaadjes op de grond.
Of je kruipt erin.
Dat kan ook.
De dag begon met een ontvangst bij de Queen
Koffie en thee, een zoet hapje om in de stemming te komen en een zakje feest-paaseitjes om mee naar huis te nemen.
We gingen met vier auto's op stap.
Het weer was ons welgezind en heel druk bleek het niet te zijn.
Toen iedereen veilig was gearriveerd konden we van start.
Eem korte wandeling door het omringende park leidde ons naar het landgoed waar ons de lunch wachtte.
Met dank aan Lady Aukje die ons uitje op een perfecte manier had voorbereid.
Aldus konden we zo aan de soep, aan de kroket of aan de salade.
Vrouwe Frizonia rekende alles voor ons uit zodat we de ober in blijdschap achter konden laten.
En toen ontvouwde zich aan ons de schoonheid van de abstracte creativiteit in Museum Voorlinden.
Denk erbij wat je denken wil. Vul in wat je ziet of voelt
maar laat het vooral bij je binnen komen.
Want als je dat doet is het genieten geblazen in Voorlinden.
Zo liepen we de lange weg, dwars voor een roestmetalen 'Titanic',
een doolhof waarvan je denkt er nooit meer uit te kunnen komen....
We rolden van de ene in de andere verbazing.
Kunst, die je op het verkeerde been zet, die je laat zien dat je de werkelijkheid ook anders kunt zien.
Als je maar goed kijkt.
En als je er dan ook nog de humor in kunt ontdekken, beleef je in Voorlinden de dag van je leven.
Maar natuurlijk wordt je moe van kijken en genieten.
En dan ben je opeens zelf het kunstwerk:
Kunst inspireert.
En ook al begrijp je niet alles, je kunt er wel je eigen emoties in zoeken.
Is die dame nou echt?
Ademt ze?
Waarom beweegt ze dan niet?
Dat houdt toch geen mens vol!
Nog een stukje dichterbij kijken?
En zo keken we onder water naar onze durfal Lady Libelle.
En fotografeerde zij op haar beurt ons weer, die van boven het water naar beneden stonden te kijken.
Rustmomentje!
Maar heel moe, in de zin van: en nu hebben we het wel gehad,
werden we er niet van.
De fascinatie hield ons in zijn greep.
We raakten niet uitgekeken.
En de verwondering was groot.
Want wie is er naakt. En wie niet.
Ziet die mevrouw in gestreepte trui de voor of de achterkant van Lady Romy?
We waren zelf ook een 'plaatje'!!
Nog duizend foto's zijn er gemaakt.
Allemaal even mooi.
Maar dit verslag en de beelden die hier getoond worden zijn nooit af.
Zoveel was er te zien.
Zoveel moois. Zoveel intigrerends!
Zoals die mevrouw die stilletjes en met engelengeduld
werkte om ellenlange en eindeloze bergen met lappen te voorzien van een akelig dun blauw streepje...
Maar dé blikvanger bleek toch het reuzenechtpaar onder parasol:
We verzamelden ons in de hal om vervolgens te beslissen dat het tijd werd om te proosten op
FESTINA LENTE
En dus wandelden we rustig en meer dan voldaan terug naar het museumrestaurant.
Nog maar een keer voelen en ruiken of die schitterende bloemen wel echt zijn...
en dan is daar eindelijk....
het glas en de bitterbal!!
Proost lady's.
Op naar ons tienjarig bestaan!!
Een beetje dronken van vreugde om zoveel verbondenheid en goede smaak verlieten we het landgoed.
Dat drupje regen deerde ons geenszins!
