En dat was precies wat we deden.
Met kinderlijk vrolijke bellenblaas bliezen we alle zorgen en zorgjes van ons af.
Het werd een vrolijke vertoning die volop op aandacht mocht rekenen van de vele badgasten om ons heen
die, net als wij, maar geen afscheid konden nemen van het strand en de zorgeloosheid die daarbij hoort.




Dus we bliezen of ons leven ervan af hing!
Weg met alle sores, alle pijntjes, alle leed.
We LEVEN!
Met dank aan Serendipity die op het idee was gekomen om de Zonnewende 2017 te vieren op het strand van Egmond.
En dank aan Sorella Annabel die het merendeel van de organisatie op zich nam:
het reserveren van een flink aantal
uiterst comfortabele strandstoelen, die allen ook nog werden voorzien van rode en paarse balonnen en slingers.
Ook aan rood en paars glaswerk had ze gedacht. En aan gezellige servetten. En aan drank.
En dus ook aan bellenblaas.

De zon scheen uitbundig toen we rond 19.00 uur op het strand arriveerden.
Het was nog druk. Stikdruk!
Niemand had zin om de dag voortijdig af te breken.
Voor ons begon het feest pas.
Want bij zo'n zonnewende hoort een drankje, een hapje, een snackje en een snoeperijtje.
Dus er was ook. En pannenkoekjes met hartig, smakelijke koekjes van Hongaarse origine, zoute haring en fruit, veel fruit.

De avond begon met het versieren van de stoelen.
Een pittig en warm werkje, voortvarend aangepakt door Sorella Annabel, bijgestaan door Vrouwe Frizonia en Puppy Lady.

Al snel zag ons plekje er wondervrolijk uit, had iedereen een plekje veroverd en werden de flessen ontkurkt.
 




Proost lady's!

Op de zomer!!
 
Hoe warm het precies was?
Geen idee.
Maar dat het warm was, staat buiten kijf.
   
De Queen knoopte de losse eindjes van deze magische avond aan elkaar
 door te stellen dat het bij een Midzomerviering eigenlijk
de bedoeling is om een bloemenkrans te vlechten voor in je haar.
Maar in die zin hadden we pech.
Op het strand groeien nu eenmaal geen bloemen.
Als alternatief werd aangeraden een bad te nemen in het zilte zeewater.
Een aangenaam alternatief.
Zo bleek.

De rokken opgestroopt, de broekspijpen omhoog.
Wie durft hoe ver te gaan? 

 
Met een nat kruis zochten we weer onze strandstoelen op.
En de flessen prosecco!

We hebben gezongen.
En er werd gedanst.

De schoentjes gingen uit en het zand kroop vrolijk tussen onze tenen door naar boven.
   
We hebben geproost en elkaar een buitengewoon goede en vrolijke zomer toegewenst.
 

Langzaam stroomde het strand leeg.
De zon verdween achter de horizon.
Bij ons werden de kaarsjes aangestoken.
In paarse houdertjes.
Uiteraard.

Midzomer 2017.
Een feest om met plezier op terug te kijken.
En de mantra van Lenette van Dongen houden we erin:

Doe wat je kan
Doe dát met plezier
en de rest......ffftttttttttttttttttttttt