Red Hat Society Het prille begin Hofhouding Gedicht Foto's Home Activiteiten Verslagen Queenspage Aanmelden
Bezoek aan de Abdij van Egmond, op woensdag 10 maart 2010
Adelbertabdij	Dat je zo'n kerkenbankje ook omhoog kunt klappen zodat je hoog komt te zitten,  alsof je staat, nee, dat wisten we niet! Zoals het eigenlijk ook niet echt nog tot ons doorgedrongen was dat de Abdij van Egmond in zijn huidige vorm er pas staat sinds 1935! 1935!! En kijk onze eigen Vaiz nu eens: op de troon waar eigenlijk de priester hoort te zitten! Geheime putten werden ons getoond. En veelzeggende spreuken in de buitenmuur van de kapel.  Eigenlijk voelden we ons best wel een beetje bevoorrecht. Ook al stamt het klooster dan uit 1935,  en niet uit de middeleeuwen zoals we hadden gedroomd, ver vóór 1935 stond hier op deze plek al een houten kerk waar de naam van de heilige Adelbert aan werd verbonden. Een vroom man moet hij zijn geweest. Een aangenaam mens, die Albertus, zo blijkt uit de geschriften. En omdat zich bij de Red Hat Society alleen maar aangename mensen hebben aangesloten ontstond er toch al gauw iets van een verbond, tussen hem van zolang geleden en Festina Lente. Siem Hopman, vrijwillig rondleider bij de Abdij van Egmond voelde dat feilloos aan en vertelde ons alle in en out's van het kloosterleven. Bijvoorbeeld dat Benedicteiner monniken er louter zijn om op zoek te zijn naar God. En een beetje naar zichzelf. Nog maar 13 kloosterlingen bevolken de Abdij hedentendage. Ons niet meegeteld. En wij? Wij waren één en al oor. Zo kwamen we terecht bij de graftombe van Floris 1, die Graaf van Holland was van 1049 tot 1061. Dat hij niet de enige is die in die graftombe ligt, ook dat wisten we niet. Hij ligt er gezellig samen met zijn familie. Over knus gesproken! We betraden de kerk. Met heilig ontzag. Dat kun je wel zeggen. We zagen vier monniken de loodzware altaartafel dragen. Ze verbeelden, in steen uitgehouwen, de vier deugden van de kloosterlingen, waaronder ook die van de eeuwige kuisheid. Tsja. Onvermoeibaar leidde Siem Hopman ons rond. Of wijdde hij ons in? Zo zijn er prachtige gebrandschilderde ramen, die je gezien moet hebben. Als je tenminste niet toevallig de andere kant op kijkt. Om stil van te worden. De taart hadden we toen allang op. Siem Hopman had op ons gerekend. En dat smaakte goed. We bezochten de kaarsenmakerij, één van de weinige kaarsenmakerijen waar speciaal voor de kerkkaarsen nog gewerkt wordt met echte bijenwas! De kaarsen worden ook met ijverige precizie voorzien van beeltenissen, jaartallen, symbolen en teksten. Er werd hard gewerkt. Op naar de pottenbakkerij waar ons gedemonstreerd werd hoe kinderlijk eenvoudig het is om een kaarsenstandaard te maken! Maar schijn bedriegt!! We winkelen in de abdijwinkel, drinken nog gezellig een kopje koffie en reizen dan door naar Egmond aan Zee waar ons een goddelijke maaltijd wacht. En de beminnelijke, charismatische idealist Adelbert? Hij keek toe en zag dat het goed was. HOME	Egmond Binnen