  De Chippendales |
||||||||||||
|
||||||||||||
 |
||||||||||||
 gezien op donderdag 5 november 2009 in het Kennemertheater in Beverwijk |
,,Geef me één goede reden waarom je naar de Chippendales wil!'' ,,Eén reden?? Ik heb er wel tien! Toen ik er de leeftijd voor had, heb ik mijn beurt voorbij laten gaan. En om nu te voorkomen dat ik straks in het bejaardentehuis tot de ontdekking kom dat ik de boot heb gemist, dat gaat me toch te ver. Is dat genoeg reden?''  Lieve hemel. Wat zijn die mannen gespierd!! Ze kijken geil de zaal in, likken hun lippen af, wekken de suggestie en scheuren zich onderwijl de kleren van het lijf, shakend met hun heupen en billen richting hysterische vrouwenmenigte. En de vrouwen? Ze gillen en krijsen, hoe blonder hoe harder. Opgewonden kreten en diepe zuchten wisselen elkaar af. In de zaal wordt gesmacht van verlangen en gesmeekt om meer, meer, meer! En ze willen állemaal het podium op!! You woman, you like bad guys!! Nou, en óf dat zo is! Dus verschijnen de mannen ten tonele als heldhaftige cowboys met lasso's, als gevangenen die uitgebroken zijn, als ordebewaarders met handboeien, als houthakkers met touwen en bijlen en als bondage-fanaten met een zweep. De zaal gaat volledig uit haar dak als obscene heupbewegingen de overhand krijgen en stukgetrokken kledingstukken de zaal in worden gesmeten. En hou het dan maar eens droog!  Het was een idee van onze Countess Lofty om naar de Chippendales te gaan. Het enthousiasme was meteen heel groot. Want wie wil dat nou niet: gewoon lekker ongegeneerd naar mooie mannenlijven kijken!  Lofty voorzag ons van wat spullen om onze emoties op af te reageren: een trekspek, een lollie, een foto van de Chippendales over dertig jaar, een ballon en een reglement bij wijze van handleiding.  Vooral de bijgeleverde roos sprak tot de verbeelding.  Natuurlijk werden er ook inkopen gedaan. Een schone slip, je kunt er beter mee dan om verlegen zitten.  Toch?  De spanning was best een beetje voelbaar.  Daarom moest er natuurlijk ook worden afgereageerd.  En dat gebeurde dus ook.  Enfin, we hadden goede plaatsen. Het uitzicht was glorieus.    Want zeg nou zelf: het blijft toch uitermate plezierig om naar te kijken!!  Een beetje overdonderd waren we wel.  Maar ook stiekem wel een beetje blij.  Want je moet er toch eigenlijk niet aan denken dat je zo'n man mee naar huis krijgt.........  Je zou geen oog meer dicht doen.................. |
Organisatie en idee: Countess Lofty |
||||||||||