  Bukken meiden! Please, mind your HAT! |
||||||||||||
|
||||||||||||
| Verslag van een boottocht, pannenkoeken eten en een bezoek aan de kermis: 24 augustus 2012 |
||||||||||||
  Boottocht De Kraak Pannenkoeken Sprookjesvallei Alkmaarse Kermis in Alkmaar feestelijk uitje op vrijdag 24 aug. 2012 |
 Vakantie voorbij. Daar gaan we dus weer. Het heeft allemaal al veel te lang geduurd. We hebben elkaar alweer veel te lang niet gezien. En geknuffeld. Tijd om in actie te komen.  Dus billen bij elkaar en blazen...... We heffen het rode en paarse glas en kapitein Tom stuurt ons probleemloos de eerste brug onderdoor.  Maar dan horen we geschreeuw vanaf de kant!  Hallo help! Ik wil ook mee!  En wij vinden dat LEUK!!  De tocht kan beginnen.  Na de drankjes komen ook de hapjes  en de liedjes, want er moet gezongen!  Maar voor we een lied kunnen aanheffen moeten we alweer op de knieën.   En hoe kom je dan ook alweer elegant omhoog?????   Enfin. De boottocht gaat verder en heel af en toe lukt het onze kapitein om ons even op wat historische, legendarische danwel ludieke hoogtepunten van Alkmaar te wijzen.  Maar wij vinden onszelf eigenlijk ook wel een hoogtepunt dus laten we luid en duidelijk van ons horen: zingend  zwaaiend  etend  en toeterend.  Met dank aan ons collega-chapter uit Langedijk van wie we gratis en voor niks allemaal een originele Red Hat KAZOO kregen!      Waarna het grote bellenblazen kon beginnen!   Met onze Lydewy op de voorplecht staan we ons mannetje.    Alkmaar, onze thuishaven. Hoe leuk kan het zijn!  En toen op naar de Sprookjesvallei om pannenkoeken te eten en je weer even helemaal en volledig kind te voelen.  Hoewel......  Roodkapje zonder roodkapje neemt onze bestelling op.  Spek, Annanas, Appel, Advocaat, Boerenjongens, Kaas en Champignons. Alles is lekker!    En toen namen we er nog één en......  toen we al een heel klein beetje ietsiepietsie misselijk waren...... gingen we naar de KERMIS!  En natuurlijk wilden we weten hoe vurig we van aard zijn terwijl de waarzegster goede zaken deed: hoe is het met ons liefdesleven. Komt die Prins op het Witte Paard nu eindelijk eens om de hoek kijken. Met een flinke zak geld op zijn rug?  Natuurlijk vielen we op: dus daar waren ze weer: de foto- en filmcamera's!  We komen op TV!! Jippiejajee!!  Kijk die! Geef me die maar!  Schuilen deden we uiteindelijk onder de grote parasols op het Hof van Sonoy onder het genot van een glaasje........muntthee!!!!!!!  We gingen allemaal naar huis. Alleen Frizonia niet. Ze wilde nog in de Achtbaan, de Zweefmolen, de Botsauto'tjes, de ..... We keken haar na toen ze verdween in de nacht. En niemand die weet hoe het met haar is afgelopen.......  HOME |
Initiatief en organisatie Sorella Annabel en Jonckvrouwe Lydewy with compliments |
||||||||||