nihil nobis absurdum est....oftewel....niets is ons te dol
Bij de Marine moet je zijn!

Verslag van een bezoek aan de Koninklijke Marine in Den Helder
Red Hat Society Het prille begin
Hofhouding Gedicht Foto's
Home Activiteiten Verslagen Queenspage Aanmelden
 
 op woendag 5 september 2012: combi-bezoek
de Bloody Marys uit Weesp
en
 Festina Lente
uit Alkmaar

op de
verjaardag
van
Donna Iesie.

Stap in de wereld die Marine heet!

Ja ja, makkelijk gezegd.
Stap in de wereld die Marine heet.
Maar dat gaat niet zonder lange afstanden af te leggen....(zie boven)

zonder een forse klimpartij hier en daar...

zonder de loopplank te nemen met gevaar voor eigen leven....

zonder nat te worden...

zonder risicovolle overstapjes....

zonder te griezelen bij (en bewondering te hebben voor) de mannen en vrouwen die 'het' doen.....

en zonder half weg te waaien....

Maar heb je dat alles overwonnen,
dan is het enkel genieten bij de Marine!

Dit is Bianca, onze gids van vandaag.
Het lukte haar, met enige aanpassingen en een enorme berg geduld, om ons een geweldige dag te bezorgen.

Ze zorgde voor koffie en gebak

en tracteerde ons op een film die ons een indruk gaf over het reilen en zeilen op zo'n oorlogsboot die in vredestijd achter drugsbendes aangaat en piraterij aan banden legt in verre oorden waardoor de bemanning vaak maanden van huis is.

En allemaal dachten we stiekem: het zal je kind maar zijn die meegaat op zo'n schip.....

Gelukkig was onze Countess Lofty er toen al bij.
Ze was over Keulen en Aken gekomen, was de Afsluitdijk gepasseerd en had onderweg nog even naar de Martinitoren gezwaaid alvorens het streng (nou ja) bewaakte Marineterrein in Den Helder te bereiken.

Waarna de Marine had bedacht dat we wel honger zouden hebben....

Ter voorbereiding op het verzorgingshuis dat ons allen te wachten staat tussen nu en afzienbare tijd,
bedienden we onszelf rond het middaguur van de zogenaamde Blauwe Hap:
 Indonesische gerechten met gebakken rijst en vele soorten groenten en vlees/kip/vis en ei.

Errug lekker!!

Waarna we ons, na het nuttigen van een voortreffelijk toetje, alsnog moesten haasten om in de boot te worden genomen.




Varen.
Het blijft leuk en spektaculair.

We zagen Texel en de veerpont op z'n dagelijkse route naar het eiland.

We zagen onderzeeërs en andere imposante marineschepen waarmee 'onze' jongens en meisjes taken uitvoeren die in het kabinet worden besloten.

Toch maar eens rekening mee houden bij de komende verkiezingen.

In de haven van Den Helder worden onderhoudswerkzaamheden uitgevoerd en oefeningen gehouden.
Materieel en 'onze' jongens en meisjes moeten op alles zijn voorbereid.

Maar Bianca had nog meer voor ons in petto.

Een bezichtiging van Hr. Ms. Friesland, een gloednieuw oorlogsschip waar door alle hitech-snufjes maar 50 personeelsleden op nodig zijn (in plaats van 150 zoals gebruikelijk tot nu toe op andere schepen).

We mochten binnen kijken

en buiten

en in het 'heilige der heiligen' .

We kropen overal tussendoor


en stelden ons voor hoe het moet zijn om maanden op zo'n schip aan het werk te zijn, ver van huis, van familie en vrienden, in een gebied waar onraad huist.
Waarom zou je daar willen zijn?
,,Om een betere wereld te bewerkstelligen!''

Dat klinkt zwaar. En misschien nogal hoogdravend.
Natuurlijk.
Je kunt je leven lang luciferhoutjes op maat blijven zagen in een fabriek bij jou om de hoek.
Maar de wereld is groot, het avontuur lokt, spanning en sensatie en je draagt bij aan de wereldvrede, in ieder geval aan een betere wereld voor iedereen.

Het zijn mooie idealen en je kunt zeggen wat je wil, maar de meisjes en jongens van de Marine dóen er iets aan!

En toch.
Als we rond hebben gekeken bij het grote kanon op het schip, het  'kleinere' wapentuig hebben bestudeerd, als we bij de reddingssloepen hebben gestaan die hulp moeten bieden in geval van nood....dan ga ik bij mijn zonen en schoonzonen toch die luciferfabriek aanprijzen! Of zou die zwavellucht ook ongezond zijn?

Maar ja: je bent jong en je wil wat.
De marine is avontuur.
En uitdaging.
Wat is er mooier dan dat.

Later, als we afscheid hebben genomen van de Marinebasis zakken we nog even lekker uit bij Lands End.


Het was me het dagje wel.

 


HOME



Initiafief en organisatie:
Queen Mary
van
de Bloody Marys
Weesp