meest bourgondische en mondaine stad aan de Maas |
||||||||||||
|
||||||||||||
Vertrek: vrijdag 24 september per trein. Verblijf in het Grand Hotel 'l Empereur met culinaire keuken, verwarmd binnenzwembad en de sfeer van oude chique |
Maastricht, here we come! Klik hier: uitnodiging voor Maastricht Moet je kijken hoe leuk het was! Wij met z´n allen op het ponton voor de rondvaartboot, met achter ons duizenden mensen op de wallekant die waren gekomen voor de jaarlijkse Flikkendag op de Maas maar die ons toezwaaiden als waren we Koningin Fabiola en haar gevolg. Ons driedaagse bezoek aan Maastricht is met geen pen te beschrijven. Het begon al op het perron. ,,Mijn koffer zit op slot en ik krijg hem niet meer open! Er zit een fles port zit in. En glaasjes. De olijven heb ik thuis op het aanrecht laten staan. Vergeten. Maar ik heb wel kaas bij me en druiven en komkommer. En tomaatjes. Maar dat zit allemaal in mijn koffer. En die krijg ik dus niet open!'' Aan het woord is, hoe kan het ook anders, onze Jonckvrouwe Lydewy, groothertogin Chaotica herself:-) We zitten nog niet eens met ons gat op de banken in de trein en het is nu al leuk. ,,Wie wil er witte wijn?'' vraagt Donna Iesie. ,,Hij komt nét uit de koelkast en is nu dus nog lekker koud!'' Het is elf uur in de ochtend. We zijn net station Castricum gepasseerd. We eten de smakelijke Frizoniaanse broodjes en leren breien. Allemaal!!! Dat geloof je toch niet. Ons verhaal begint op vrijdag 24 september als zes vrouwen van Festina Lente met een Rode Hoed op en paarse kleren aan in de trein stappen naar Maastricht. Geen vastomlijnd programma, geen schema waaraan we ons moeten houden, alleen maar een eindbestemming en een doel: we gaan onze neus achterna en we gaan doen waar we zin in hebben. De treinreis verloopt even vlot als voorspoedig en Hotel ´t Empereur ligt recht tegenover het station. Straatje oversteken en klaar. We melden ons bij de balie terwijl Chaotica halstarrig probeert haar koffer te openen. De klusjesman van het hotel en grof gereedschap moeten er uiteindelijk aan te pas komen alvorens de weg wordt vrijgemaakt naar de meegebrachte fles port. Dame Gerie ontpopt zich onmiddellijk als onze superieure reisleidster, die ons én de huishoudpot in de gaten houdt en dat zal ze de hele reis blijven doen. GEWELDIG !! Het gaf ons de gelegenheid om zorgeloos te genieten. Derhalve dus nog maar een keer: Dame Gerie, onze dank is groot. De lift in en toen de stad in. Maastricht, here we come. Vanaf hier doet iedere beschrijving te kort aan de gebeurtenissen die elkaar in hoog tempo opvolgen. Maastricht had meteen door dat wij geen gewoon groepje vormden maar op zoek waren naar leut en vertier. Dus zette de ober maar meteen een hele fles Berenburg op tafel nadat Frizonia met een brede armzwaai het netgevulde glaasje van Donna Iesie van tafel had gemaaid. ´Kijk´, roept Jonckvrouwe Lydewy. ´Als je hier gaat plassen moet je je handen afdrogen met een PAARSE handdoek´ en ter bewijs neemt ze de handdoek mee het terras op. En op datzelfde terras kreeg ze haar fietssleuteltje terug, verloren tijdens ons tapasuitje dat geen tapasuitje was. Donna Iesie was zo lief geweest het kleinnood op te halen. Daar was ze toen zo blij om dat ze ons, gesteund door Lady Butterfly, spontaan het verhaal vertelde van Hompeltje en Pompeltje die klommen samen op een berg Hompeltje was een kaboutertje en Pompeltje een dwerg. We hebben gewinkeld een terrasje gepakt overleg gevoerd van hoe en waarheen en ´s avonds heerlijk gegeten in ons eigen hotel. In de lounche van het hotel zijn we toen gaan lounchen. De scene met het rijdend buffet. Kijk, daar komt het aan: rechtstreeks de kamer van de Queen in.... waar Queen Chat een mooi lied zong en we de avond op intieme wijze vervolgden tot diep in de nacht.... De volgende morgen om 8 uur lagen we in het zwembad. Pannekoeken die eruit zien als poffertjes bij wijze van ontbijt. We gaan de stad in. Vlak voor de deur is een devotie/winkel en begint bovendien op deze zaterdag een leuke curiosa/markt. de Queen krijgt er alvast haar verjaardagscadeau!! Cafeetje opgezocht. Het wordt steeds drukker naarmate we de Maas naderen en horen daar dat het vandaag Flikkendag is, genoemd naar de televisieserie Flikken Maastricht. De acteurs zijn aanwezig en er zijn tal van demonstraties op en rond het water van talloze hulpverleningsinstanties. Maar hoe ze het flikken flikken ze het: wij liepen als een vorstelijk gezelschap over de pontons aan het water, op weg naar de rondvaartboot. Dankzij Dame Gerie en Jonckvrouwe Lydewy gingen alle poorten open en kon de queen op vorstelijke wijze haar plaats innemen....hahaha!! Voor ons kon de dag niet meer stuk. We zagen alles langszij komen: waterspectakel in optima forma. En wij zaten er bovenop! De boot bracht ons bij de Grotten, alwaar drie van ons een rondleiding kregen en drie anderen op de kant bleven wachten op de terugtocht. Dat was leuk. Tot het begon te regenen: Ook de grotbezoekers voegden zich weer bij ons. De zon begon meteen weer te schijnen. Een hapje op het terras Vrouwe Frizonia die gauw nog even ging winkelen en ons deelgenoot maakte van haar nieuwe aanwinsten..... paars natuurlijk. Ze zou later ook nog iets anders passen, samen met Jonckrouwe Lydewy in één pashokje, maar dat bleek bij nader inzien toch niet zo lekker te zitten. waarna we gingen spugen over de railing van de brug.... Ik weet niet wie ermee begon maar het kind in ons kwam boven. En is dat niet precies het doel van de Red Hat Society? Prosecco, afgedwongen door Jonckvrouwe Lydewy omdat zij en Lady Butterfly op enig onhandig moment geen koud water hadden op hun kamer..... Omkleden en met de taxi naar de Tongerse straat 13, naar het sterrenrestaurantje van Jacques en Maria (Rode Hoedenvrouw uit het Limburgse chapter van Queen Annette). We hebben er verrukkelijk, zalig, smaakvol, verrassend, tongstrelend lekker gegeten. ganzenlever met veenbessengelei een kreeftensoepje de meest malse biefstuk die we ooit hebben gegeten vis voor de visliefhebbers een nagerecht van ijs en koffie toe. Natuurlijk kwam de eigenaar-chefkok bij ons aan tafel. Het verrassingsmenu was zíjn idee en de fles wijn aan het begin van het diner was een geschenk van zijn vrouw Maria. http://www.restaurant-jacques.nl Tevreden terug naar het hotel waar we het half 2 in de nacht hebben zien worden. Of was het nog ietsjes later? Dag drie. Lady Butterfly verdween al vroeg in de sauna van het hotel. Na het ontbijt werd besloten om fietsen te huren. PAARSE FIETSEN !!! Zes paarse fietsen met bloemetjes en wij stuiterden van enthousiasme. Dus, hup, de stad in. stoep op, stoep af, straatje in, straatje uit, over pleintjes en dwars door het winkelgebied en toen had Lady Butterfly een lekke plof Hoe los je zoiets op? Je zoekt een terras, je belt dat mannetje, je bestelt koffie met gebak en je wacht.... Probleem opgelost. We bezochten het Onze Lieve Vrouweplein, staken er een kaarsje op, bekeken de kerk en belandden weer in de kroeg. Weer op de fiets. Lekker onbezonnen scheuren door de stad en op de foto met wie dat maar wilde. Die meiden: ´Wat leuk, dit ga ik tegen mijn moeder zeggen. Nee wacht, we beginnen zelf zo´n club´ Winkel in herenkleding heeft geen etalagepoppen in de etalage staan maar echte mannen..................aajjjjj........afstappen!!!!! We moeten naar huis. Het is de hoogste tijd. Fietsen inleveren en naar de trein. Dat lukt een stuk maar dan moeten we in de bus verder vanwege werkzaamheden aan de spoorbaan. Onderweg vertelt Frizonia chauffeur Jos over de Red Hat Society en de halve bus geniet mee. Als ze dan ook nog gaat breien begint Jos te denken dat hij gek aan het worden is. Van schrik zet hij ons af in Maarheeze of all places en we voelen ons wereldburgers. Lydewy haalt lauwe sauzijnenbroodjes op bij de kiosk en later ook nog marsen, lions, cola light en ijsthee bij gebrek aan alcoholica. Samen met Time Out/koekjes en kauwgom vormt dat onze avondmaaltijd. Lekker vies! En dan begint het grote wachten tot er weer eens een trien komt.... Dat lukt. We komen allemaal veilig en 'onbevlekt' thuis. Ook Lady Butterfly die in Amsterdam de directe verbinding pakt naar Hoorn. Zes koninginnen op reis. En niets zal die zes kunnen tegenhouden. Volgend jaar weer. HOME |
Organisatie: Jonckvrouwe Lydewy |