|
||||||||||||
De bekkebrekers van Rian Het moet gezegd: we hadden er zin in! Meer dan dat zelfs! Fraai opgedoft togen we naar Hilversum. We zouden Rian wel eens even laten horen hoe hard we hadden gestudeerd! Maar guttegut, dat viel toch tegen. Niet dat we niet mee konden komen met zingen maar bekkebrekers blijven bekkebrekers en geen gips dat helpt! We slikken de woorden half in, struikelen er met onze tong overheen zodat ze aan onze huig blijven plakken en van de volgende te zingen zin al helemaal niets terecht komt. Ook als je naar voren helt, je gretigheid toont aan het publiek danwel een trotse uitstraling hanteert om te verhullen dat je half stikt in het ritme en in de moeilijke Engelse zinnen blijft het toch lastig. Maar laten we bij het begin beginnen. De zon scheen toen we wegreden, dikke Red Hat Sticker achter op de auto geplakt en gaan met die banaan. Richting Hilversum, waar we uiteraard verdwaalden vanwege de vele wegopbrekingen en onze chauffeurse heimwee kreeg naar eigen huis en hond. Maar zingen moet je! En zingen zul je! Of je wil of niet. Want jouw stem kan niet gemist worden. Alhoewel........: het is volle bak in Hilversum waar we nu eens in een andere zaal zingen dan normaal maar we doen ons best en zo doet iedereen dat Alleen en eenzaam hoef je je in ieder geval niet te voelen. Gelukkig was Annette van (webwinkel) Red & Purpel er ook zodat we ons te buiten konden gaan aan: handschoentjes. veertjes haarbanden pluimen sleutelhangers broches hoedjes shawls tule kant bloempjes horloges corsages pins en tasjes Als kinderen zo blij waren we! We werden er helemaal een beetje frivool van. O la la..... Maar we kwamen om te zingen. en Rian vroeg onze aandacht en ook Astrid was er die ons wederom trakteerde op een gewelig nuttige workshop. Want hoe moet je staan op een podium, hoe kom je op, hoe ga je af om te voorkomen dat je afgaat en hoe gedraag je je? Blij dus! En zelfverzekerd! Zeggen Rian en Astrid. Zelfs het in ontvangst nemen van applaus hebben we geoefend: Een, twee.............drie! En zo dan een tijdje blijven hangen! tweeëntwintig, drieëntwintig.. Om vervolgens buiten nog even door te gaan. Even lekker uit ons dak met Rian in ons midden. wat een prachtmens! Jaja, dat zijn leuke dingen voor de mensen! Ehhhh................ Jawel, heeeeeeeeeeeel leuk!! Aan het einde van de middag kusten we iedereen vaarwel en gingen op weg naar Van der Valk in Akersloot. Met de limo uiteraard. Je bent van adellijke namaak-afkomst of je bent het niet. We kozen voor salade, soep en asperges en dat beviel goed behalve dan voor Donna Iesie die op een wel heel aparte wijze aan de bediening liet weten dat ze vegetarisch is....... Voor de gelegenheid werd de koffie geserveerd in bijpassend paars jaja, de juffrouw van de bediening had het door! ,,Wie van u is zwanger?'' vroeg ze nog nadat wij hadden verkondigd dat het hier een vrijgezellenparty betrof. In de bar keken we nog even om... en toen zagen we dat het goed was! HOME |
Koorrepetitie Redtekehat verslag van een ongewone koorrepetitie op een zonnige zaterdag in mei. we schrijven de drieentwintigste, 2009 |