nihil nobis absurdum est....oftewel....niets is ons te dol
logo_alkmaarse_rode_hoeden
Red Hat Society Het prille begin
Hofhouding Gedicht Foto's
Home Activiteiten Verslagen Qwienspage Aanmelden
 



De bekkebrekers
van Rian



Het moet gezegd: we hadden er zin in!
Meer dan dat zelfs!
Fraai opgedoft togen we naar Hilversum.

We zouden Rian wel eens even laten horen hoe hard we hadden gestudeerd!
Maar guttegut, dat viel toch tegen.
Niet dat we niet mee konden komen
met zingen
maar bekkebrekers blijven bekkebrekers
en geen gips dat helpt!
We slikken de woorden half in, struikelen er met onze tong overheen zodat ze aan onze huig blijven plakken en van de volgende te zingen zin al helemaal niets terecht komt.
Ook als je naar voren helt, je gretigheid toont aan het publiek danwel een trotse uitstraling hanteert om te verhullen dat je half stikt in het ritme en in de moeilijke Engelse zinnen blijft het toch lastig.




Maar gelukkig lukte het soms ook wel
en konden we lekker  meeswingen.

Losjes in de heupen, desnoods bovenop de tafel.
 

Maar laten we bij het begin beginnen.
De zon scheen toen we wegreden, dikke Red Hat Sticker achter op de auto geplakt en gaan met die banaan.
Richting Hilversum, waar we uiteraard verdwaalden vanwege de vele wegopbrekingen en onze chauffeurse heimwee kreeg naar eigen huis en hond.

Maar zingen moet je!
En zingen zul je!
Of je wil of niet.
Want jouw stem kan niet gemist worden.
Alhoewel........:

het is volle bak in Hilversum waar we nu eens in een andere zaal zingen dan normaal

maar we doen ons best

en zo doet iedereen dat

Alleen en eenzaam hoef je je in ieder geval niet te voelen.

Gelukkig was Annette van (webwinkel) Red & Purpel er ook zodat we ons te buiten konden gaan aan:
handschoentjes.
veertjes
haarbanden
pluimen
sleutelhangers
broches
hoedjes
shawls
tule
kant
bloempjes
horloges
corsages
pins
en
tasjes

Als kinderen zo blij waren we!

We werden er helemaal een beetje frivool van.

O la la.....

 Maar we kwamen om te zingen.

en Rian vroeg onze aandacht en ook Astrid was er die ons wederom trakteerde op een gewelig nuttige workshop.

Want hoe moet je staan op een podium, hoe kom je op, hoe ga je af om te voorkomen dat je afgaat en hoe gedraag je je?
Blij dus!
En zelfverzekerd!
Zeggen Rian en Astrid.
Zelfs het in ontvangst nemen van applaus hebben we geoefend:

Een, twee.............drie!
En zo dan een tijdje blijven hangen!
tweeëntwintig, drieëntwintig..

 Om vervolgens buiten nog even door te gaan.

Even lekker uit ons dak
met Rian in ons midden.


wat een prachtmens!

Jaja, dat zijn leuke dingen voor de mensen!

Ehhhh................

Jawel, heeeeeeeeeeeel leuk!!

Aan het einde van de middag kusten we iedereen vaarwel

en gingen op weg naar Van der Valk in Akersloot.
Met de limo uiteraard.
Je bent van adellijke namaak-afkomst of je bent het niet.


We kozen voor salade, soep en asperges







en dat beviel goed

behalve dan voor Donna Iesie die op een wel heel aparte wijze aan de bediening liet weten dat ze vegetarisch is.......

Voor de gelegenheid werd de koffie geserveerd in bijpassend paars

jaja, de juffrouw van de bediening had het door!
,,Wie van u is zwanger?'' vroeg ze nog
nadat wij hadden verkondigd
dat het hier een vrijgezellenparty betrof.



In de bar keken we nog even om...

en toen zagen we
dat het goed was!

HOME




Koorrepetitie
Redtekehat

verslag van een ongewone koorrepetitie op een zonnige zaterdag in mei.
we schrijven de drieentwintigste, 2009