Verslag van een vrolijk feestje
Lydewy's 60ste verjaardag
gevierd in Grand Hotel Zegels te Alkmaar
op 23 april 2016

Proost!
En nog vele jaren!!

En ja.
Natuurlijk was ze het stralende middelpunt.
Zoals ze dat zo vaak is op feestjes van de Rode Hoeden.
Jonckvrouwe Lydewy.
Twentse van geboorte maar geheel en al ingeburgerd in West Nederland
en dan met name in Alkmaar.

60 werd ze.
Normaliter geen leeftijd waar je juichend naar uit ziet.

Want of je het wil of niet: de jaren gaan tellen.
En dat ga je voelen.
Je wordt strammer en stijver en eerder vermoeid.
Je botten gaan kraken en hoewel je nog geen steunkousen nodig hebt, liggen ze al wel op de loer.
Een bril, een kroon, een grijze haar en een pilletje erbij.
Voor je het weet ben je jaren verder.

Maar je houdt de tijd niet tegen en dan kun je er maar beter het beste van maken.
Hoe je dat doet?
Je zet een rode hoed op.
Je trekt een paarse jurk aan.
En je vleit je in de armen van je Festina Lente-vriendinnen.

En die laten je maar wat graag toe met hun troost en begrip en liefdevolle woorden, want ze herkennen alles,
hebben ook het nodige achter de kiezen 
en hebben net zo min zin als jij
om dood te vriezen achter de geraniums.

Samen op pad, samen op stap, samen lachen en samen huilen.
Samen kletsen, samen naar de sauna, samen naar het theater, samen mopperen, samen lezen,
samen op de fiets, samen knutselen, samen genieten.
En dingen doen die je in je eentje niet zou doen.
Dat is zo ongeveer de formule.

Reden genoeg om het leven te vieren en blij te zijn met het bereiken van deze geweldige leeftijds-mijlpaal.
Vond de jonckvrouwe.
En dus nodigde ze familie, vrienden, buren uit op een feestelijke verjaardags-High Wine
waarop ze vervolgens uitgebreid in het zonnetje werd gezet.
Door haar trotse en liefhebbende echtgenoot.

En we vonden het ontroerend te zien hoezeer haar dat ontroerde.
En door haar kinderen die haar in liefde en met grote vrolijkheid toezongen.

En door haar kleinkinderen.
Want laten we wel zijn:
 iedere peperdure Louis Vuitton tas legt het af tegen deze handgemaakte
en unieke exemplaren waarmee je best wel gezien wil worden in de supermarkt.

Of er wel van haar gehouden wordt?
Daarover heeft de jonckvrouwe geen twijfels meer.
Ze weet het!

Dus pakten de Rode Hoeden ook nog even uit.

Met een toespraak.
En een lied

dat ondersteund werd door tal van muziekinstrumentjes
en het meezingen uit volle borst van het refrein:
Waar heb ik mijn sleutel gelaten
Daarnet zat hij nog in mijn tas
Ik hou 'm steeds goed in de gaten
dat mindfulness komt goed van pas
op de wijs van: Dat is uit het leven gegrepen door Farce Majeur.

En de jonckvrouwe:
zij zong mee!

Uit handen van lady Meryl Forbes Hamilton, die ook voor de speech en het lied tekende,
 ontving de jonckvrouwe een keramiek beeldje uit de Eilandspolder galerie
en een bon die ze kan besteden in haar lievelings-kledingwinkel Dani.

Iedereen vermaakte zich.
Na de taart kwam de wijn op tafel.
En de hapjes.
En alles en iedereen roezemoeste door elkaar heen.


60 jaar.
Een feestelijke mijlpaal.
En het verwachtingsvolle begin van al wat nog komen gaat.

En wij waren erbij!!