________________________________________________________________________
Een rokerig verslag van een zwoele zomeravond
op vr. 23 augustus 2019
met olijven en nachos, met sigaartjes en zware rookwolken
op het Stadsstrand De Kade, Noorderkade 1027 hartje Alkmaar
Vrolijke gezichten, lange tafels, voeten in het zand en de eerste borrel
voor rekening van onze bijna-jarige Dona Iesie die ook tekende voor de organisatie van deze avond.
Het bleek een fantastische aftrap voor een wonderlijk avondje met grote drukte op het strandje,
kermisattracties aan de overkant van het water (inclusief lawaai), totaal uitgerookt worden
op onze leeftijd en een plaatselijke verzakking van het strandmeubilair.
We hebben ervaringen met Stadsstrand De Kade aan het Noordhollands Kanaal.
We waren er al meerdere keren tijdens de duur van ons bestaan
omdat het een leuke locatie is:
ontspannen, alternatief, joviaal, no nonsens en wees vooral jezelf.
En dat is precies wat ook wij nastreven.
Gewoon jezelf zijn en lekker doen waar je zin in hebt.
Te beginnen met een klim om überhaupt op de bankjes terecht te komen.
Er kwamen krakende knieën aan te pas en een hoop gezucht om stijve spieren en nog stijverige botten.
Maar daar is 'ie dan:
de sigaar!
Je steekt er één op en je ervaart niets meer van pijnlijke ongemakken.
De wijn doet vervolgens de rest.
Niet te weten uiteraard, dat we korte tijd later door een fel opvlammend, uiterst romantisch haardvuur
volledig zouden worden uitgerookt!!
Nu, 24 uur na dato, is de rook nog steeds niet uit onze porieën verdwenen, tranen onze ogen nog immer
en is de stank niet uit onze kleren te krijgen!
Voordeel is wel, en daar moet je toch echt een rode hoed voor zijn:
roken is een fantastisch conserveringsmiddel!
Wat wil zeggen dat we na deze avond nog heel lang goed houdbaar zijn!
Maar zo begon de avond natuurlijk niet.
De avond begon vrolijk, lachend, licht en luchtig, verhalen vertellend, nippend aan ons biertje of wijntje.
En zo kwam de stemming er al snel in.
We troffen het.
We troffen het met het weer.
We troffen het met een voor ons gereserveerde steigerhouten dinertafel
en we troffen het met elkaar.
Want wat is het heerlijk elkaar weer te zien na een lange vakantie waarin er bij ieder van ons weer veel is gebeurd.
Met de geluiden en de lichtjes van de kermis op de achtergrond luisteren we naar elkaars verhalen en
werd het langzaam donkerder en donkerder.
Er werden hapjes besteld, plakjes worst gegeten, olijven, kaasstengels, nachos met gesmolten kaas.
En gelijk ging toen ook de vuurkorf in brand.
Leuk, sfeervol, gezellig maar oeps.....onze ogen bleken niet tegen bestand tegen de enorme rookontwikkeling die ontstond.
Vette rookwolken sloegen ons in het gezicht.
Dekking zoeken dus!
Maar hoe doe je dat zo gauw?
We hielden het best nog een tijdje vol.
Maar toen ook de band ons niet kon verleiden om met de voetjes van de vloer te gaan
en het strandmeubilair verzakkingsverschijnselen begon te vertonen onder ons gewicht (hilarisch!!)
gaven we de pijp (noodgedwongen) aan Maarten.
Sindsdien hangt bij ons allen de was aan de waslijn.
En het zal nog wel dágen duren (vrij naar Boudewijn de Groot)
voor de rook om ons hoofd is verdwenen!
Hihi!!
Dank voor de foto's Lady Romy en Lady Louisa de First!